Pytanie o wartość diagnozy w dorosłości jest złożonym i wielowymiarowym problemem.
Zacznijmy od perspektywy psychologicznej. Diagnoza może pomóc dorosłym zrozumieć, dlaczego mają trudności w niektórych aspektach życia, które innym wydają się proste. To zrozumienie z kolei może prowadzić do większej samoakceptacji. Z drugiej strony diagnoza może również wywołać szereg emocji, w tym lęk, smutek czy złość. Pytanie czy jesteśmy gotowi na akceptację tych emocji? Odpowiedzi każdy musi udzielić sobie sam.
Na pewno zaletą diagnozy jest dostęp do różnych form wsparcia w tym terapii, grup wsparcia czy nawet pomocy finansowej. Może także ułatwić dostęp do narzędzi np. technologii w miejscu pracy, które mogą znacząco poprawić jakość życia i efektywność.
Warto jednak mieć świadomość, że diagnostyka u dorosłych może być trudna do uzyskania w publicznej służbie zdrowie (długi czas oczekiwania), natomiast w sektorze prywatnym przeszkodę mogą stanowić dość wysokie koszty.
Zdecydowaną korzyścią wynikającą z diagnozy jest zwiększona samoświadomość i znajomość swoich unikalnych mocnych strony i wyzwań, co może pomóc w identyfikacji strategii radzenia sobie, dobrania technik i narzędzi, które działają u Ciebie.
Perspektywa społeczna: mimo rosnącej świadomości, istnieje nadal wiele negatywnych stereotypów związanych z neuroróżnorodnością. Czy podzielisz się tą informacją z szerszym gronem, to wyłącznie Twoja decyzja. Jeśli zdecydujesz, że tak, to zadaj sobie pytanie czy jesteś gotowy/-a/-e na ewentualne pytania ze strony Twojego otoczenia? W skrajnych przypadkach może prowadzić do stygmatyzacji i dyskryminacji, zarówno w życiu prywatnym, jak i zawodowym – mamy nadziej, że jednak co raz mniej.
Warto pamiętać, że samodzielna diagnoza ADHD, czy jakiegokolwiek innego stanu medycznego, nie zastąpi profesjonalnej diagnozy postawionej przez specjalistę. Internet i książki mogą dostarczyć wielu informacji, ale nie są w stanie uwzględnić unikalnych okoliczności i doświadczeń każdego człowieka. Profesjonalna diagnoza uwzględnia całość obrazu, łącznie z historią zdrowia, doświadczeniami życiowymi i obecnymi symptomami.
Na pytanie, czy warto diagnozować się w wieku dorosłym, nie ma prostej odpowiedzi. Wiele zależy od konkretnej sytuacji, potrzeb i oczekiwań danej osoby. Może być pomocne dla niektórych, ale nie dla wszystkich.
Na koniec, ważne jest zdawać sobie sprawę, że niezależnie od tego, czy ktoś podejrzewa u siebie ADHD, czy jakiekolwiek inny neurotyp, warto szukać i zadawać pytania – odpowiedzi nadejdą 😊
Istotne jest, aby każda osoba, która zastanawia się nad tym pytaniem, podjęła świadomą decyzję, mając na uwadze te różne perspektywy i uwzględniając swoją unikalną sytuację.